Take a good laugh at Miss Know-It-All, the joke is on her.

DISCLAIMER: may mga, hehehe, tangang bagay na laman.

Ako si Miss Know-it-All. Aminado ako sa pagmamarunong ko sa maraming bagay pero never akong naging si Miss Perfect. Alam ko ang mga bagay na tama at mga bagay na mali pero kahit kelan hindi ko sinunod lahat ng tama at iniwasan lahat ng mali.

Ako si Miss Pride. Ang pride kong nagmimistulang Skyscraper noon...ay parang binombang Twin Towers ngayon -- bagsak. Sa tingin ko kaya ko na magbaba ng pride ngayon. Kaya ko naman noon eh, pero mas kaya ko na ngayon.

Ako si Miss Stupid. Tanga akong tunay. Hindi ko nga naman kasi ginagamit ang utak ko. Pero ang naging kasalanan ko lang ay ang hindi pagtago sa emotions ko at ang hindi pagpigil sa nararamdaman ko. Pero kahit na tanga pa rin akong tunay.

Ako si Miss Crybaby. Iyakin ako.. patay tayo dyan. Pero alam kong lahat ng iniyakan ko ay worth the tears. Bakit? Una ay ang tears of joy na dala ng mga kaibigan ko at pangalwa ang tears of...uhm...pain...na dala ng mga taong importante sa'kin. Hindi kita iiyakan kung hindi ka importante sa'kin. Kung hindi kita tanggap at kung kaya kitang mawala.

Ako si Miss Assuming at Miss Feeling. Madalas akong maniwala lang sa nararamdaman ko, alam ko at sinabi sa'kin. Observant ako, pero minsan hanggang pag-o-observe na lang at hindi na nagtatanong.

Ako si Miss Laitera. Kung makukulong lang ang mga lintik manlait sa mundo siguro death na ang sentence ko. Tamaan na ng swine flu ang mga tumatanggi na never silang nanlait ng ibang tao. Kupal ka man o hindi, nakapanlait ka na rin, one way or another.

Ako si Miss Tough. Usually, wala akong pakelam sa sinasabi ng iba tungkol sa'kin. Sa tingin ko ang lalala nalang sa mga nasabi na sa'kin (tanga, bobo, pu**ng*n*, etc) ay ang MA-L. Eh wala rin naman akong pakelam kahit sabihan mo ako ng ganan kasi virgin ako. Turo ko nalang sa'yo sino ang ganyan. (haha) Sinasabi ko before, "no one can control me." (alam ng mga kaibigan ko 'yan) Hindi nila ako napipilit sa bagay na ayaw ko..at hindi nila ako napipigilan sa bagay na gusto ko. Hindi rin ako na-a-apektuhan ng mga lalaking cheber dati kasi sabi ko, "men are becoming predictable." Stand ko pa rin ang I AM WHO I AM and I WILL ONLY CHANGE FOR MYSELF and NOBODY ELSE. Ako 'to. Take it or Leave it.

Ako si Miss Always Right. Lagi akong tama sa mga sinasabi ko before. Mula sa tamang pagkain hanggang sa pagpili ng boyfriend ng kaibigan. Tama ako sa mga haka-haka ko at mga palagay ko pagdating sa ibang tao. At tama rin ako ng sinabi kong ako ay isang ingredient for mass chaos.

Ako si Miss Independent. Sampung taon akong walang magulang sa tabihan. Kahit andyan si Lola. Iba pa rin ang magulang. Salamat kay Lola sa lahat ng katarayan ko. (haha) Miss Independent kasi mahirap mag-aral ng walang mapagtanungan. Mahirap ma-in love ng walang mapagsabihan na talagang pianagdaanan na ang ma-in love. Mahirap mag-college ng walang makausap sa bahay. Mahirap ang walang kasamang magulang. Mahirap mag-budget.

Ako si Miss Trouble. Lapitin ng gulo, lapitin ng away. Muntik na masuspend. Muntik ng mablotter. Nakapagpaiyak ng magulang ng iba. Nakapagpaiyak ng kaklase. Nangupal ng karapdapatan kupalin. Nangupal ng mga kapwa kupal. Na-office at naka-away ang teacher. Nangopya at nagpakopya. Nakipagsagutan sa Lola, teacher, boyfriend at kaibigan. Lapitin ng gulo. Kasi ako na mismo ang gulo.

Ako si Miss Honest. Honest ako sa feelings at thoughts ko. 'Pag naisip ko, isipin ko ng konti kung dapat ko ba sabihin o hindi tapos sasabihin ko na agad 'pag gusto ko sabihin. Minsan umaabot sa point na wala na akong pakelam sa iisipin ng iba. NATATAE AKO, PAKE MO BA?

Ako si Miss Low-Self-Esteem. Nawala...nawala ang tiwala sa sarili.


Kung ikaw ba ang sasabihan ng lahat ng 'yan, masasaktan ka?
Ako, hindi. Kadalasan naman totoo kasi 'yang mga 'yan.
Mas nasaktan/nasasaktan/masasaktan ako sa idea na ako ang dahilan ng hindi ko malamang origin na hatred ng iba o kaya naman ako ang nagpapalakas ng apoy ng hatred ng iba o kaya naman ako ang gumulo ng buhay ng iba. Pero wait, gumulo ng buhay ng iba? Natatawa na nga lang ako dati sa ganan. Pero, ngayon, hindi ko alam ba't....apektado ako sa'yo.


Masaya ako ngayong college. Ang daming friends. At nakilala ko rin kung sino ang true friends. Pero ang dami ko palang hindi kinakausap/nakakausap na mga tao. Kahit masaya ako ngayong college, hindi ko mapigilang isipin ang High School life ko. Masaya kami dun sa SHSI. Namimiss ko sina...

Charm.
Christian.
Ian.
Sarah.
Monch.
Roedd.
Roldan.
Daddi Allen.
Herdie.

at marami pang iba.
Marami na masyadong nangyari..
Masaya ako ngayong College, oo, phase lang siguro 'to.
Matatapos din naman 'to diba?
Magiging normal ulit.



Kahit nuk-nukan ako ng tanga, hindi ako 'yung tipo ng tao na hindi matatanggap ang isang kaibigan dahil sa past n'ya. Hindi naman impotante sa'kin 'yun. Mas importante ang ngayon.
Mas importante kung sino ang naging ikaw dahil sa past mo. Naging prostitute ka man dati, 'wag mo nalang hahawahan ng STD (kung meron man) ang mga kaibigan natin. (haha..tanga mo, Jud/e!)

Kahit sak-sakan ako ng katanga, masasabi kong kaibigan ako. Hindi ko kayang magtapon ng friendship kung ang issue ay between you and me lang. Pero saktan mo ang kaibigan ko, ikaw na mismo ang itatapon ko.

Magkatampuhan man tayo..pag bumalik na sa normal asahan mong mas matibay ang friendship natin. Ganun ako. Hindi ako nangiiwan sa ere.

Ikaw naman, kaibigan (this goes for all people), 'wag mo akong i-judge (this still goes for all people) unless you were in my shoes, which will never fit you.

Hindi ako humihingi ng pasensya sa pagiging honest ko.
Hindi ako humihingi ng pasensya sa mga desisyon ko.
Humihingi ako ng pasensya kasi nasaktan ka sa mga sinabi ko.


I'm sorry...pero I love you :(

Ewan

Tanga lang talaga siguro ako.
sige I'll try my best to make this the last time you'll ever make me feel lonely.
alam ko I already said this before.
but I am trying my best. :)

makachever na nga :p

NO GOWNS ON MY BDAY! ARRIVE NAKED!

My Y!M conversation with Mommy :)



JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:43:37 AM): mommy.

punzalanarlene (5/6/2009 1:45:13 AM): what's up? nag-aaral ka bang mabuti? what do you want for your b-day?

JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:45:26 AM): umuwi po kayo:D

punzalanarlene (5/6/2009 1:45:44 AM): what do you mean umuwi saan

JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:45:55 AM): umuwi dito. haha!:))

punzalanarlene (5/6/2009 1:46:49 AM): luka-luka, malapit na yon, wag ka mainip. Everything has a reason, magdasal ka lang palagi. Sumisimba ka ba every Sunday?

JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:48:11 AM): opo
JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:48:32 AM): hehehe. wala naman ako gusto sa bday ko. pero akala ko po pupunta raw pong Hong Kong?

punzalanarlene (5/6/2009 1:57:27 AM): OO, e-mail me the itinerary so I can plan the budget, ok. It has to be first week of June or second week. Hindi pwede ngayong May, ok.

JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:58:12 AM): hehe.Opo. June 9 po ang start of our classes. hmm. I have one week na vacation.. REAL vacation.

punzalanarlene (5/6/2009 1:59:07 AM): ok, my meeting is about to start, I have to sign off, otherwise they can monitor I'm on the internet for a lnog time, lalong wala kang Hong Kong , ok. Take care, I love you. Take care of Justine.

JUDITHKULIT ^^ (5/6/2009 1:59:24 AM): love you too:D opo :D


**who said I really wanted money for my birthday? it was just second to them coming home. It's just that getting money from them is much possible than them going home. sad. but o well, reality is harsh.**

"Naw yu noh" - Manny Pacquiao [Labyu PACMAN! XD]

Nag-e-emo ang kapatid ko. Gustong panoorin 'yung mga mama na naglalagay ng tiles at nagaayos ng CR namin. Tumatahimik lang s'ya 'pag hinahayaan ko s'yang makipindot sa laptop kong si Mga Kasiyahan.

Ayoko talaga mag-asawa.

Sunday Bloody Sunday

Before mag-1 AM nag-goodnight-an na kami ni Xiao. Pero wala, talagang 'di pa ako inaantok at makulit pa rin ako. So nagkulitan lang kami sa Friendster na ginawa na naman naming chat room at sa Blog n'ya na katumbas lang din ang kakulitan. Hanggang mga 2 AM siguro 'yon at n'ong narealize ko na sisimba nga pala ako ng 7:30 AM sabi ko sa sarili ko tutulog na 'ko. [O ayun, Judith, nag-monologue ka na naman!]

So natulog na nga ako at gumising ng 6:30 AM para maligo. Actually, bago ako naligo binuksan ko muna ang laptop kong si MGA KASIYAHAN at sumagot muna ako sa mga tao [by mga tao I mean Xiao. haha.]

Umalis kami ng bahay ng 7 AM papuntang Saint Therese. Syempre naka-earphones ako habang nagkkwento si lola ng mga bagay na wala naman talaga akong pakialam kaya ang reaction ko lang laging tango at 'pag nagtanong s'ya sasagutin ko.
Note: Masama kung masama, ganan din kaya s'ya sa'kin. Quits.

Nasa Saint Therese na kami after mga 20 minutes siguro at nakaupo na kami. 'Di kami naguusap. Na ka u po lang talaga. Maya-maya, kinulbit ako ni lola, nakangiti s'ya at sinabing, "Baliktad pala ang damit ko." Oo, nasa harapan n'ya ang dapat nasa likod. Panalo talaga 'tong si lola. Comedy kasama. Ngumiti nalang ako n'on at sinabing sasamahan ko s'ya sa CR pero hindi na raw, s'ya nalang daw. Natatawa s'ya sa sarili n'ya n'on. JUSMIO, lola.

Matatapos na ang mass at lumipat na kami sa likod na part ng simbahan ng may dumaang dalwang teenager na nakaSUPERHIGHHEELS. Mukha silang mas bata kesa sa'kin. Masama talaga ang tingin ko dun sa high heels kasi mukha silang trying hard at social climber. Napansin kong tiningnan din pala ni lola ang mga high heels na ito. 'Di talaga pinapalampas ni lola ang mga ganito. Winner.

Pagkatapos ng mass pumunta kami sa McDo para magbreakfast. Wala naman nangyaring funny except when sumisigaw si lola from the counter to our table. It never fails. Kahit saang Food Chain or restaurant kami nadon eh lagi s'yang sumisigaw para i-confirm ang gusto kong orderin. Gusto ko man ako nalang ang umorder eh hindi rin s'ya papayag dahil wala naman akong Senior Citizen card.

Pagkatapos namin kumain lumabas na kami, nagpaalam s'ya sa brod ni lolo na nakasabay namin kumain sa McDo tapos naglakad na kami para sumakay ng Jeep. Pagkasakay namin ng jeep may mamang kuskos ng kuskos ng kamay sa pantalon n'ya. AS IN. Siguro mga more than 20 times n'yang ginawa 'yun. Hindi ko alam bakit pero nabother ako, at napansin kong nabother din si lola. Tinitigan n'ya ang mamang walang malay. Wala s'yang kaalam alam na pinapatay na s'ya figuratively ng tingin ng lola ko.

Sunday is bonding day talaga with lola. Nakikichismis s'ya sa mga crush ko, mga kabarkada ko, mga prof ko, at iba pang mga kailangan pagchismisan ng mag-ina. Para ko na talagang nanay si lola. OWEL.

Nga pala, may pinatay na Journalist sa Zimbabwe for commiting journalism. Yes naman. At least 125 journalist ang nakakulong ngayon all-over the world and may 400 na atang napapatay na mga journalist this past decade. So, ano, Judith, DevJourn pa?

Nasa Vegas parents ko ngayon, nanood ng laban ni Pacquiao. Na sabi nila eh...corny raw dahil 2nd round palang over na. LOL.

Wala ako magagawa.

I'm not mad at the world. Heck, I don't even have enemies. [I think]

I just gotta stick to what he said. I've got this strong personality that a few can handle. So, Judith, take it easy. If they can't handle you they're not worth the time.
If they can't understand you then they can never acquire anything from you. That's just how it is.

Frustration over obsession of perfection

Surely you've heard Mariah Carey sing her lungs out.
but this shocked me..

Mariah Carey is an Alto.

Okay, I maybe overreacting. SORRY. But during my high school days I belong to the Sopranos in our school choir and suddenly I find out that Mariah Carey, the lady who whistled through people's hearts, is an Alto. What right do I have to be a soprano? HAHA. Okay this is definitely OVERREACTING.

Anyway, what would I like to write about today? It's only Saturday and I already miss my friends. *sigh*

I'm listening to this song entitled The Way I Am which was sung by Ingrid Michaelson.

Let me introduce you to the song first.

The song is cute even though the lyrics are a bit predictable but let's skip the musicality shit and get on with the message.

"if you were falling then I will catch,
if you need a light i'd find a match..
'cause I love the way you say good morning,
and you take me the way i am.."

If you have seen the music video of this song it shows a girl stuck with a bunch of, well, relatively, freaky-looking clowns. In this world of clowns, she is considered as a freak -- because she does not look like most of them -- clowns. [Gawd, please. Why clowns?]
Just as I watched the video it demonstrated exactly how wicked our world is. Truly this girl will be madly in love with this guy whom she thinks takes her the way she is. Why? In this cruel world, people hardly ever stop to look at you. I mean LOOK at you. We merely just SEE them as this normal-looking creature who bears no interesting knowledge. As expected she would really be in love with this guy whom she thinks takes her the way she is because it is rare to meet people who would gladly do so. We are way to judgmental, admit it or not.

So she is a freak.. so she is not normal to them. Now we see how one can say if a person is NORMAL or NOT-SO-NORMAL. Who dictates who's normal and who's not? Of course the majority of a region's population. MAJORITY WINS.

For a society who convinces themselves everyday that "Nobody is perfect", we are pretty much obsessed with perfection. Which makes us feel frustrated if we can't achieve what we consider PERFECT.

Perfect.
Perfection.
I believe it is actually relative.
I just hope people will stop stressing themselves trying so hard to be everyone's favorite person 'cause that just won't really happen anyway.